تعریف مفهومی: سازمان یادگیرنده، سازمانی است که در طول زمان می آموزد ، تغییر می کند و عملکردش را متحول می کند. سازمانی است که عملکردهایش از طریق آگاه شدن و درک بهتر   بهبود یافته و اصلاح می شود و در واقع سازمان ها زمانی یادگیرنده و دانش آفرین محسوب می شوند که بتوانند استنباطاتی را از تاریخ و تجربیات خود به دست آورند و آنها را به صورت کاربردی راهنمای رفتارهایشان قرار دهند(الوانی،۱۳۷۳).

منبع:«الواني،سيدمهدي (۱۳۷۳). سازمانهاي كامياب امروز،سازمانهاي يادگيرنده و دانش آفرين، مجله مدیریت دولتی، ۲۶: ۱-۱۰»

تعریف مفهومی: یادگیری سازمانی فرآیند بهره گیری از تجربیات سازمانی از طریق کسب دانش و بصیرت، توزیع و تفسیر اطلاعات و تغییر نگرش و رفتار برای بالا  بردن سطح تعهد، مسئولیت پذیری و پاسخ گویی اعضاء به منظور افزایش اثر بخشی و بهره وری و تأمین نیازهای مشتریان و بهبود و به سازی سازمان در یک محیط متغیر و پویاست( میرکمالی، ۱۳۸۵). 

منبع:«ميرکمالي، سيد محمد(۱۳۸۵). رهبري و مديريت آموزشي. چاپ هفدهم، انتشارات يسطرون»

تعریف مفهومی: عدالت سازمانی ، درجه ای است که کارکنان احساس می کنند قوانین ، رویه ها و سیاست های مربوط  به کار آنها منصفانه است (بیک محمدی، ۱۳۹۰).

منبع:«بیک محمدی، سمیه (۱۳۹۰). بررسی  رابطه بین عدالت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان شرکت سهامی بیمه آسیا، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسي و علوم تربيتي»

تعریف مفهومی: میرکمالی(۱۳۷۸، ص ۱۰۱) خلاقیت را نوعی توان و مهارت ذهنی می داند که می تواند با به تصویر کشیدن مسائل و پدیده ها و تجزیه و تحلیل آنها، ایده ها و راه حل های جدید و غیر معمول بیافریند.

منبع:«میرکمالی، سید محمد(۱۳۷۸).تفکر خلاق و باروری آن در سازمانهای آموزشی. فصلنامه مدیریت در آموزش و پرورش. شماره ۵۹، صص ۹۹-۱۲۰»