تعریف مفهومی: مدیریت استراتژیک راهبردي است كه مشتمل بر هدفهاي كلان سازمان و انتخاب گزينه ها و روشهاي مناسب براي تحقق آنها و تخصيص منابع لازم براي دستيابي به آن اهداف مذكور است. داشتن اين شيوه تفكر مديران را وادار مي كند تا به جاي تمركز روي موضوعات كوتاه ، به بررسي مباحث سازمان گسترده بپردازند و هدف نهايي داشتن اين شيوه تفكر و مديريت ايجاد يا كسب مزيتي رقابتي براي سازمان است(عربشاهی، ۱۳۸۷). 

منبع:«عربشاهی، معصومه (۱۳۸۷).  مديريت استراتژيك و ضرورت و موانع بكارگيري آن در سازمانها. فصلنامه هنر مديريت. شماره ۴، صص۲-۵٫»

تعریف مفهومی: سازمان یادگیرنده، سازمانی است که در طول زمان می آموزد ، تغییر می کند و عملکردش را متحول می کند. سازمانی است که عملکردهایش از طریق آگاه شدن و درک بهتر   بهبود یافته و اصلاح می شود و در واقع سازمان ها زمانی یادگیرنده و دانش آفرین محسوب می شوند که بتوانند استنباطاتی را از تاریخ و تجربیات خود به دست آورند و آنها را به صورت کاربردی راهنمای رفتارهایشان قرار دهند(الوانی،۱۳۷۳).

منبع:«الواني،سيدمهدي (۱۳۷۳). سازمانهاي كامياب امروز،سازمانهاي يادگيرنده و دانش آفرين، مجله مدیریت دولتی، ۲۶: ۱-۱۰»

تعریف مفهومی: یادگیری سازمانی فرآیند بهره گیری از تجربیات سازمانی از طریق کسب دانش و بصیرت، توزیع و تفسیر اطلاعات و تغییر نگرش و رفتار برای بالا  بردن سطح تعهد، مسئولیت پذیری و پاسخ گویی اعضاء به منظور افزایش اثر بخشی و بهره وری و تأمین نیازهای مشتریان و بهبود و به سازی سازمان در یک محیط متغیر و پویاست( میرکمالی، ۱۳۸۵). 

منبع:«ميرکمالي، سيد محمد(۱۳۸۵). رهبري و مديريت آموزشي. چاپ هفدهم، انتشارات يسطرون»